นอนไม่หลับ

คืนนี้นอนไม่หลับ แถมยังถูกด่า ว่าบ้าเปล่า เป้นอะไรมากไหมเนี้ย อย่าทำอย่างนี้บ่อยนะ หน้ารำคราน พูดไม่รู้เรื่อง เป็นอย่างนี้อีกแล้วนะ คำต่างเหล่านี้มันทำให้เรานอนหลับดีมากๆเลยนะที่รักขอบอก

หัดขับรถ

หลายคนชอบถามผมว่าขับรถเป้นไหม ผมบอกว่าไม่เป้น มันเลยเป้นความขับแค้นใจผมมากที่ไม่สามารถหับรถได้ มันเลยเป้นความแค้นฝังหุ้นของผม อิอิอิ เอาเข้าไป หลายปีผ่านมา น้องชายผมได้ประธานรถที่ทุกคนบอกว่าเป้นรถมือสองแต่ผมว่ามันคงผ่านมาหลายมือแล้วมาให้ผมหัดขับรถสภาพไม่ต้องพูดถึงน้องผมบอกว่าใช้ได้ดีผมก้เชื่อน้องผมนะเพราะผมไม่มีประสบการณ์ด้านนี้ หัดขับได้ได้สักอาทิตย์ก้รู้สึกดีขึ้น มันทำให้ปมความแค้นที่ผมมีมันเริ่มจะจางหายไป เหลือแต่ว่าจะขับไปเที่ยวที่เชียงใหม่ยังดี 555

หน้าตาด้านในมีขาดมังแต่ไม่เป้นไรคนขับหน้าตาดีก้พอ

ด้านหลังก็มีผุบ้างน้องบอกว่าเล้กน้อยแต่เราว่ามันก็มากอยู่นะ

ด้านหน้าดูดีแต่ด้านข้างก็มีผุบ้าง

ปล.หลังจากหัดขับไปสักพักก็รู้สึกดีขึ้นเลยขอตั้งชื่อเจ้าขันนี้ว่า นำโชค ละกันนะจะได้มีแต่โชคๆๆๆ(น้องชายบอกอีกว่ากูรู้แล้วว่ามึงขับเป็นกูกลัวอย่างเดียวว่าวิณญานนักชิ่งสิงร่างของมึงสิมันอันตราย เราก๋ว่าอย่างนั้นวะ)

ผงซักฟอก

วันนี้กะว่าจะไปเดินดุสายสร้อยห้อยพระแต่ตาดันไปเห็นกล่องผงซักฟอกครับรู้สึกดีนะเพราะว่าจำได้ว่าสมัยเด็กๆแม่ชอบใช้ให้เราไปซักผ้าเองบ่อยๆ ถ้าเป้นคนรุ้นใหม่คงไม่เคยเห้นกล่องผงซักฟอกหรือที่ชอบเรียกกันว่าแฟ้บว่าสมันก่อนนั้นหน้าตาเป้นแบบใดเอามาให้ดูกันเลยคร้บ


นี้เลยครับต้นฉบับคำว่าแฟบตังจริงสมัยก่อนฮิตมากๆแม่ชอบบอกว่า เจต ไปซื้อแฟ้บมาสิ


อีกอันก้เป้นยี้ห้อเปาบุ้นจิ้นซึ้งปับจุบันเรียกว่าเปาเชยๆตัดคำว่าปุ้นจิ้นออกคิดเอาว่าหน้าเรื่องเปาบุ้จิ้นมันจบไปแล้วและความนิยมของหนังก้ลดลงเลยเหลือแต่คำว่าเปาอันนี้ขายดีอันดับสอง

นี้เลยไม่ต้องบอกว่ายี้ห้ออะไรบรีสไงอันนี้ขายดีอันดับต้นๆคู้แข่งกะแฟ้บเลยละ



สุดท้ายเพคมะนาวซึ้งปัจุบันคงหาไม่เจอแล้วยี้ห้อนี้ในเมือง(แต่ตามบ้านนอกหน้าจะยังมีอยู่นะหรือไม่มีก้ไม่รู้เพราะไม่เคนเห้นมานาน)ข้อดีของยี้ห้อนีก้ราคาถูกปริมาณมากจะมีสโลแกรมว่า จ่ายแพงกว่าเพคทำไม หรืออีกอัน เพคมะมนาวจ่ายแพงกว่าทำไม่ อะทำนองนีขายดีมาเป้นอันดับสามจำได้ว่าให้ตังไปซื้อยี้ห้อแฟ้บหรือบรีสแต่เราเห้นว่าเพคถูกกว่าเลยซื้อมาส่วนเงินที่เหลือเอาไปซื้อขนมกินกลับมาโดนด่ายับ จำได้ว่าคุณตั้ก มยุรา(ชิงร้อย)เป็นพรีเซนเตอร้มัง
ปล.ไม่อย่ากบอกเลยว่ากี่ปีมาแล้วกลัวรู้ว่าแก่ อิอิ

อัพเดต กระบองเพรช

หลังจากภูมใจกะกะบองเพรชที่มันงอกออกมามากมายแล้วเราก้จัดการแยกกะทางมันซะจะได้ดูดีไม่ต้องไปเบียดกันอยู่


รูปนี้ไม่มีไรแค่อยากให้ดูเชยๆ



แยกมาต้นละกะถ่าง

ยังมีต้นจิ่วๆที่ใสร่างไว้อีกเพื่อโต



ว่างเรียงไว้ให้ดีไม่รู้ว่ามันจะตายไหมเนี้ย

ปล.หวังว่าคงไม่ตายซะก่อนนะไอ้ต้นกระบองเพรชเนี้ย

10เพลงรักอกหัก

สองอาทิตย์ที่ผ่านมารู้สึกเศร้าและเหงาแบบสุดๆสาเหตุอาจจะเป็นเพราะเราได้ห่างจากใครบางคนแต่จริงแล้วก้ห่างมาตั้งนานแล้วละแต่ทำไม่ถึงเป้บแบบนี้ก้ไม่รู้เลยเข้าใจเลยว่าไอ้เพลงรักต่างๆที่เราได้ฟังมันถ้าไม่มีเหตุการที่เกิดขึ้นกับตัวเองคงไม่รู้ว่าความรู้สึกต่างๆมันเป็นไง
ช่วงนี้เลยฟังแต่เพลงแซดๆฟ้งมันๆๆๆๆฟังมันเข้าไปเอาให้ตายไปข้างหนึง

1 ดา เอ็นโดรฟิน - จุดเริ่มต้นของจุดจบ
2 MAYA KING - คนคั่นเวลา
3 ระยะสุดท้าย - บอย Peacemker
4 เต้น นรารักษ์ - อย่าปล่อยให้คนคนนึงคิดถึงเธอ
5 น้ำชา - คนที่ไว้ใจ...ร้ายที่สุด
6 Zeal Synthesis - โง่เขลา
7 Zeal Synthesis - ใจโทรมๆ.
8 7 O'Clock - นี่เธอไม่รู้หรือแกล้งไม่รู้
9 แนน วาทิยา - Sensitive
10 โปรดส่งใครมารักฉันที - Instinct

ปล..ใครสนใจก้ไปหาโหลดได้ที่ http://boostermp3.com ของเขาดีแต่ถ้าจะให้ดีก็อุดหนุนของจริงจะดีมากๆนะ

กระบองเพรช(เขียนถูกไหมเนี้ย)

วันนีตื่นเช้ามายังงงๆกับชีวิตอยู่(ปกติก็งงทุกที่)หากาแฟมากินตามเคยแล้วเดินมาหลังห้อง โอ้แม่เจ้า เจ้าต้นกระบองเพรชที่เราไม่เคยสนใจมันเลยมันกลับออกลูกหลานมาให้เราชื่นใจเห้นแล้วทำให้เราสางมึนในเช้วนี้
เพราะเคยเลี้ยงดูมันอยางดีแต่มันกลับตายซะนีเลยไม่ได้สนใจมันปล่อยๆมันไปซะ แต่มันกลับตอบแทนพระคุณเราซะ ทำให้อยากกลับไปเลี้ยงปลาอีกครั้งทั้งที่ไม่อยากเลี้ยงแล้วเพราะว่าปลาหางนกยุงยังตายหมดแล้วจะเลี้ยงอะไรได้เนี้ย


ออกกันเป็นดอกเห้ดเลยนะ


ถ้าไม่ตายซะก่อนจะเอาไปแยกกะถางไว้แจกวันเกิดซะเลย


นี้คือกระถางปลาที่ตายคงที่มาแล้วหลายตัวคงยังคิดหนักอยู่ว่าจะเลี้ยงต่อดีไหม


ภาพนี้แถมนะเมื่อวันพฦหัสที่ผ่านมาไปเต็นประกอบจังหวะทีหอประชุมถ่ามาได้แต่นี้โทรศัพของเก่ามันพังไม่มีตังซื้อของแพงซื้อแค่พอโทรได้เลยได้ภาพแบบๆที่เห้นะละ

ปล.เมื่อสองอาทิตย์ก่อนไปหาแม่แม่บอกเราว่าแก่ขึ้นนะนี้ ตกใจมาก แม่บอกว่าเราแก่ เพราะเราคิดว่าแม่หรือพ่อ ชอบคิดว่าลูกของตัวเองยังเด็กเสมอในสายตาของเขา สงสัยเราจะแก่จริงวะโถเจตยังหาเมีย เฮย แฟนไม่ได้เลย ได้โปรยอย่าว่าผมแก่.............................................

ลูกอมนมโต

ไปเจอร้านขายของในอินตาเน็ตแล้วรู้สึกว่าสมันนี้มันมีอย่างนี้ด้วยหรือก้ลองเข้าไปดุเอาละกัน


ปล. www.u2-shop.com ร้านนี้ละใครสนใจก้เอาเลยผมชอบให้ทุกคนนมโต....ไม่ได้โคสะนานะแต่ งง ว่ามีอย่างงี้แล้วหรือ

ความลับที่ไม่เคยบอกใคร(จริงๆนะๆ)

30 มิถุนายน 2552
ไชโย เงินเดือนออกแล้ว ไปกดดูในเครื่อง
เอทีเอ็มเห็นมีเงินเข้ามา 13,600 บาทแล้ว
รอดตายแล้วเรา

1 กรกฎาคม 2552

ไป ห้างสรรพสินค้าตอนเลิกงาน ซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมาตุนไว้ที่หอพัก 4 แพ็ค ใครจะรู้ว่าเดือนนี้อะไรจะเกิดขึ้นกับชีวิตฉัน อาจจะเงินหมดกระเป๋าจนอาทิตย์สุดท้ายต้องต้มบะหมี่กินอย่างเดียวก็ได้ ไม่ประมาทไว้เป็นดี
ไปกินหมูกะทะฉลองเงินเดือนออก นานๆทีจะได้กินของที่อยากกินแบบนี้
ค่าใช้จ่ายวันนี้
รวมราคาบะหมี่ ค่าหมูกะทะตอนเย็น
ค่าอาหารเช้ากับกลางวัน ค่ารถเมล์ ค่ารถสองแถวเข้าซอย = 420 บาท

2 กรกฎาคม 2552

เจ้า นายใช้ให้ไปอบรมแทนที่สาธรตอนบ่าย ตั้งใจจะนั่งรถเมล์ออกจากบริษัทตอนเที่ยงและหาข้าวกินกลางทางจะได้ทันช่วง บ่ายไม่ต้องรีบมาก แต่กลายเป็นว่าเจ้านายสั่งงานด่วนให้ทำตอนสาย กว่าจะทำเสร็จก็เที่ยงครึ่ง ต้องเปลี่ยนแผนเป็นขึ้นรถแท๊กซี่จากบางพลัดไป ลงรถหน้าโรงแรมแล้วต้องมองซ้ายขวาหาร้านอาหารแถวนี้กินแบบด่วนๆ ไม่อยากเชื่อว่าอาหารแถวนี้แพงเหลือเกิน ( ที่จริงก็แพงทุกที่นั่นแหละ) สุดท้ายไปได้ร้านบะหมี่ละแวกนั้นกินสยบความหิวแล้วเดินเข้าโรงแรมไปด้วย เหงื่อเต็มตัว
นั่งหลับระหว่างฟังอบรมที่แสนน่าเบื่อ ตอนเย็นนั่งรถเมล์กลับบ้าน
ค่าใช้จ่ายวันนี้
รวมค่าเดินทางทุกประเภท ค่าอาหารทุกมื้อ = 385 บาท

3 กรกฎาคม 2552

นั่งทำงานอยู่ดี ๆ เพื่อนร่วมงานที่ทำขนมคุกกี้ขาย
เป็นรายได้เสริม เอาคุกกี้มาเร่ขายตามโต๊ะ
? อร่อยนะ ไม่ซื้อไม่เป็นไร ชิมดูก่อนก็ได้ ?
? เอาถุงนึงก็ได้ ? พูดไปด้วยความใจดีมีน้ำใจ
? ขอบใจมากนะเพื่อน เอ้านี่ถุงนึง ร้อยยี่สิบบาท ?
? หา! คุกกี้นี่ถุงละร้อยยี่สิบเหรอ ??
เพื่อนทำหน้าหุบทันที ? ใช่ อร่อยนะ ใคร ๆ ในบริษัทก็ชอบ
แต่ถ้าเธอยังไม่มีเงินจะผ่อนกับเราวันละยี่สิบบาทก็ได้ ?
??????
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทางไป-กลับ
ค่าอาหารทุกมื้อ และค่าคุกกี้ = 290 บาท

4 กรกฎาคม 2552

เลิกงานกลับหอ แวะกินข้าวแล้วกดเงินระหว่าง
ทางมาจ่ายค่าหอพัก ลงรถสองแถวหน้าตึก
เห็นป้าเจ้าของหอพักนั่งหน้าแฉล้มรออยู่
? จ่ายค่าหอพักจ้ะ ?
? ดีๆ ? ป้าเจ้าหอหอพักยิ้ม ?
เอ้านี่เงินทอนนะ อ้อลืมบอกไป
เดือนหน้าป้าขอขึ้นค่าเช่าห้องอีกเดือนละ 300 นะ ?
? อ้าว ทำไมขึ้นล่ะป้า ?
? โธ่หนู ข้าของทุกวันนี้มันแพงไปหมดแล้ว ขืนไม่ขึ้นค่าหอพักนี่ก็อยู่ไม่รอด ?
? แต่หอพักมันไม่ได้กินข้าวกินน้ำมันนี่ ตึกก็สร้างเสร็จตั้งนานแล้ว ?
? เอาหน่า จะอยู่หรือไม่อยู่ ถ้าไม่ชอบก็ไปเช่าหออื่น ?
????? อยู่ก็ได้ ?
? งั้นตกลงเดือนหน้าจ่ายค่าหอเพิ่มอีกสามร้อยนะ ?
??????
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าอาหาร ค่าเดินทาง
และค่าหอพักรายเดือน = 3,677 บาท
(นี่เลือกหอพักราคาถูกก้นซอยแล้วนะ)
ยังไม่ทันพ้นอาทิตย์แรกก็หมดไปเกือบห้าพันแล้ว ?.

5 กรกฎาคม 2552

ไปห้างสรรพสินค้า ซื้อสบู่แชมพูมาเตรียม
แทนของเก่าที่ใกล้หมดขวด ซื้ออาหารปรุงสำเร็จกลับมากินที่หอพัก
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าอาหาร ค่าเดินทาง ซื้อของที่ห้างฯ = 445 บาท

6 กรกฎาคม 2552

กบดานอย่างเงียบเชียบในหอพัก กินอาหารเก่า
ที่ซื้อมาจากห้างเมื่อวาน ตอนเย็นออกไปกินข้าวและซื้อนิตยสารมาอ่าน
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าอาหารเย็นและค่านิตยสาร = 95 บาท

7 กรกฎาคม 2552

ทำงานเงียบ ๆ แต่เงี่ยหูฟังคนคุยกันจับความ
ได้ว่าบริษัทอาจขึ้นเงินเดือนให้กับพนักงานเพื่อ
สู้สภาพข้าวยากหมากแพงในยุคนี้ ( ไชโย!)
ตรงดิ่งกลับหอพัก เย็นนี้กินอาหารดีนิดหนึ่งฉลองข่าวดี!
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหาร = 220 บาท

8 กรกฎาคม 2552

จ่ายค่าโทรศัพท์มือถือตอนพักเที่ยง
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหาร ค่าโทรศัพท์ = 630 บาท

9 กรกฎาคม 2552

นั่งทำงานอยู่เงียบๆ เพื่อนพนักงานถือซอง
ผ้าป่าเดินผ่านมา และหยุดยืนข้างๆโต๊ะ.....
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหาร ทำบุญผ้าป่า = 275 บาท

10 กรกฎาคม 2552

ทำงานตามปกติ กินอยู่อย่างเจียมตัว
ค่าใช้จ่ายวันนี้
= 165 บาท

11 กรกฎาคม 2552

ไปร่วมงานแต่งงานเลขานุการบริษัทที่โรงแรมย่านศาลาแดงหลังเลิกงาน
ค่าใช้จ่ายวันนี้
รวมค่าเดินทางไปกลับบริษัทและโรงแรม ค่าอาหารเช้ากับเที่ยง
เงินใส่ซองงานแต่งงาน = 715 บาท

12 กรกฎาคม 2552

จ่ายค่าซักรีดผ้ารายเดือน แวะซื้อผ้าอนามัย
กับน้ำดื่มที่ร้านสะดวกซื้อ กลับมานอนดูทีวีที่ห้องทั้งวัน
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าอาหาร ค่าซักรีด ซื้อข้าวของ = 580 บาท

13 กรกฎาคม 2552

ซื้ออาหารมาทำกินเองที่หอพัก พรุ่งนี้ตั้งใจจะห่อ
ข้าวจากหอไปกินที่ทำงาน ก่อนนอนแวะร้านอิน
เตอร์เน็ตใต้หอเพื่อหางานใหม่ทำแต่ยังไม่พบ
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าวัตถุดิบ ค่าอาหาร ค่าร้านอินเตอร์เน็ต = 145 บาท

14 กรกฎาคม 2552

ทำงานตามปกติ กินอยู่อย่างเจียมตัว ( โอ๊ย! ทำไมอยู่ ๆ ปวดฟัน)
ค่าใช้จ่ายวันนี้
= 170 บาท

15 กรกฎาคม 2552

ก่อนเที่ยงมีเพื่อนต่างแผนกมาหา
บอกว่าวันนี้เป็นวันเกิดเพื่อนอีกคนในออฟฟิต
จะมีเลี้ยงข้าวเที่ยงกันที่ร้านสุกี้ อยากให้ไปกันเยอะ ๆ
ไม่มีปัญหาหรอก.... เรื่องกินฟรีชอบอยู่แล้ว
มันเป็นมื้อเที่ยงที่อร่อยมาก ดีจัง... นาน ๆ
จะได้กินของอร่อยแบบนี้ ขอให้เจ้าภาพจงเจริญ!
กินเสร็จเรียกพนักงานมาคิดเงินที่โต๊ะ พนักงานกด
เครื่องคิดเลขแล้วบอก ? สามพันสามร้อยเก้า
สิบหาบาทค่ะ ราคาลดแล้วค่ะ ?
เพื่อน ๆ ทุกคนหยิบกระเป๋าสตางค์ขึ้นมา
? แหม.... กินซะอิ่ม เอาโว้ย ๆ นาน ๆ มีที
มากันสิบสองคนก็คนละสองร้อยแปดสิบสามบาท ?
? อ้าว ไหนว่าเลี้ยงข้าวเที่ยงไง ต้องแชร์กันเหรอ ?
เพื่อนคนที่ชวนมาแต่แรกทำหนาเหรอหรา
หันไปถามความกันครู่หนึ่ง ก็ยกมือขอโทษขอโพย
? เฮ้ย ได้ยินมาผิดเหมือนกันว่ะ นึกว่าใครเลี้ยง
ตกลงหารเท่ากันนะ ขอโทษที ๆ ?
.... รู้แบบนี้ไปกินข้าวแกงกลางซอยดีกว่า
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหารเช้า-เย็น
ค่าสุกี้ที่เสียไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ = 400 บาทพอดี

16 กรกฎาคม 2552

ไปหาหมอฟันเพราะปวดฟันกรามซี่ในสุดมาหลายวันแล้ว
หมอเอาแท่งเหล็กแงะปากนิดนึงก็ร้องโอ้โห
? ฟันน้องผุเยอะมาก ที่เห็น ๆ นี่ก็สามซี่แล้ว
นี่ไงถึงได้ปวดฟันกับมีกลิ่นปาก หินปูนก็เริ่มเยอะแล้ว
ตกลงอุดฟันแล้วขูดหินปูนเลยนะ ?
? เอ่อ ......อ่า........ ? ( อ้าปากค้างอยู่)
? ถ้าเจ็บแล้วบอกหมอนะ ยกมือก็ได้ ?
วี๊......... (เสียงเครื่องมือทำฟัน)
? อ๊า..........! ?
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหาร
ค่าหมอฟัน = 1,615 บาท (หัวเราะไม่ได้
ร้องไห้ไม่ออก แค่ครึ่งเดือนก็เสียเงินไปเกินหมื่นแล้ว)

17 กรกฎาคม 2552

วันอาสาฬหาบูชา กบดานอยู่หอพักทั้งวัน
บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปถูกแกะออกมาต้มกินสามมื้อ
แต่ยังไม่วายต้องซื้อน้ำยาล้างจานใหม่เพราะของเก่าหมดแล้ว
ค่าใช้จ่ายวันนี้
= 38 บาท (ทุกข์ระทม)

18 กรกฎาคม 2552

วันเข้าพรรษา จำศีลอยู่บนเตียงเกือบทั้ง
วันพร้อมต้มบะหมี่กินสามมื้อเช่นเคย
วันนี้ไม่ออกไปซื้ออะไรทั้งนั้น
ค่าใช้จ่ายวันนี้
= 0 บาท (เศร้าสุดแสน)

19 กรกฎาคม 2552

เมื่อ คืนฝันว่ากินบะหมี่ก่งสำเร็จรูปจนอาเจียน เช้านี้ตื่นมาก็ยังรู้สึกเอียน ๆ อยู่ ( คงไม่แปลกหรอก กินบะหมี่ซองอย่างเดียวติดต่อกันมาหกมื้อติดต่อกันแล้วนี่) เลยเดินลงมาจากหอพักไปหาข้าวแกงกิน เอาผ้าไปส่งซัก กลับมาที่หอแล้วรู้สึกเบื่อมาก ๆ ปัดกวาดห้องก็แล้ว นั่งอ่านนิตยสารก็แล้ว สุดท้ายทนไม่ไหวต้องลุกไปอาบน้ำแต่งตัว ออกไปดูหนังสักรอบก็ยังดี จำเจจนทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหาร ค่าตั๋วหนัง
(ไม่ยอมซื้อขนมหรือของอื่น ๆในห้างเลย) = 270 บาท

20 กรกฎาคม 2552

วันอาทิตย์แล้ว เมื่อไหร่จะถึงปลายเดือนสักที
เดือนนี้ดันมี 31 วันด้วย วันนี้หลับหูหลับตากินบะหมี่สามมื้ออีกแล้ว....
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ซื้อไข่ไก่กับไส้กรอกและผักมาเติมในบะหมี่แก้เอียน= 55 บาท

21 กรกฎาคม 2552

นั่งทำงานอย่างเงียบเชียบ เห็นเพื่อนเดิน
ถือซองผ้าป่าเดินผ่านมาจึงรีบยกหูโทรศัพท์
ขึ้นทำทียุ่งอยู่แล้วแกล้งทำเป็นเครียด
เพื่อนถือซองผ้าป่าเดินผ่านไป .....รอดตัวไปตู
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหาร = 150 บาท
(ค่าอาหารตามร้านเดี๋ยวนี้ 30 บาทแล้วทั้งนั้น)

22 กรกฎาคม 2552

10 วันระวังอันตราย (ก่อนสิ้นเดือน) ทำงานเงียบ ๆ
และกินอยู่อย่างเจียมเนื้อเจียมตัว
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหาร = 155 บาท

23 กรกฎาคม 2552

คันหัวมากจนทนไม่ไหว ต้องไปตัดผมหลังเลิกงาน
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหาร ค่าซอยผม
= 285 บาท (ขณะนี้มีเงินเหลือในกระเป๋าสองพันกว่าบาทก่อนถึงสิ้นเดือน)

24 กรกฎาคม 2552

กำลังทำงานอยู่ มีเพื่อนถือขนมคุกกี้ฝีมือเมีย
เดินมาหาเลยมองด้วยสายตาอาฆาตมาดร้าย
ผลคือเพื่อนถอยหลังกลับไป
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหาร = 160 บาท

25 กรกฎาคม 2552

วันศุกร์-วันสุข อดทนไว้ ใกล้วันเงินเดือนออกแล้ว
อ้าวเฮ้ย..... ส้นรองเท้าหักตอนพักเที่ยง เวรกรรม..
. ต้องหารองเท้าแตะในร้านสะดวกซื้อ ( ใส่ไปพลางก่อน
เลิกงานแล้วรีบไปซื้อรองเท้าส้นสูงใหม่ที่ร้าน) ควักเงินอีกแล้ว......
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหาร ค่ารองเท้าแตะ
ค่ารองเท้าส้นสูง = 520 บาท

26 กรกฎาคม 2552

นั่งต้มบะหมี่ซองกินในหอพักเงียบ ๆ
ค่าใช้จ่ายวันนี้
= 0 บาท

27 กรกฎาคม 2552

... วันเกิดฉันเอง...
ไปทำบุญถวายสังฆทานที่วัด
บริจาคเงินช่วยเหลือมูลนิธิเพื่อการศึกษาของเด็กยากจน
ออกจากวัดด้วยความรู้สึกที่ดี เงินในกระเป๋าแต่ละ
เดือนอาจมีไม่มากนัก แต่ก็ยังเผื่อแผ่ช่วยเหลือคนรอบข้างได้
ไป ดูหนังกินอาหารดี ๆ ให้รางวัลตัวเอง ซื้อของใช้ที่จำเป็นอีกนิดหน่อยแล้วกลับหอพัก เดินผ่านร้านเค้กเห็นเค้กสวย ๆ งาม ๆ แต่อดใจไว้ไม่ซื้อ ใครนะที่คิดธรรมเนียมมาว่าวันเกิดต้องเป่าเทียนตัดเค้ก แต่ไม่เห็นสมเหตุสมผลมากไปกว่าธรรมเนียมที่รับต่อ ๆ กันมาเลย กลับมากินข้าวธรรมดาที่หอพัก นั่งดูทีวีสนุก ๆ และเข้านอน แก่ลงอีกปีแล้วนะเรา...
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหารแถวหอพักและในห้างสรรพสินค้า ค่าตั๋วหนัง ค่าของใช้ ค่าสังฆทาน เงินทำบุญ = 840 บาท

28 กรกฎาคม 2552

ตอนนิ้เหลือเงินในกระเป๋าสตางค์ 900 บาท......
นั่งทำงานเงียบๆ วันนี้มีเพื่อนพนักงานหลายคน
ห่อข้าวจากบ้านมากินที่ทำงาน น่าจะเป็นสิ่งที่เห็น
ได้เป็นปกติช่วงปลายเดือน
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหาร = 150 บาท

29 กรกฎาคม 2552

วันนี้ ว่าจะพกบะหมี่ซองไปต้มกินที่ทำงานด้วย แต่ก็ลืมหยิบใส่ถุงตอนออกจากบ้าน สรุปก็คือต้องซื้อข้าวกินทุกตอนเช้ากับเที่ยง ส่วนตอนเย็นกลับมาก็ต้มบะหมี่ที่หอพัก ต้องแวะซื้อผงละลายท่ออุดตันด้วยเพราะท่อระบายน้ำในอ่างล้างหน้าตันเมื่อ คืน
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหาร ซื้อผงละลายท่ออุดตัน = 190 บาท
เปิดดูกระเป๋าเงินแล้วใจหาย...อดทนอีกนิดนะ จะสิ้นเดือนแล้ว

30 กรกฎาคม 2552

ทำไม เดือนนี้ต้องมี 31 วันด้วย.... (เงินเดือนออกทุกวันสุดท้ายของเดือน) สังขารก็ไม่รู้เป็นอะไร เจ็บคอไอไม่หยุดมาตั้งแต่เมื่อคืน ตื่นเช้ามาเสียงแหบไปหมด นึกถึงตอนเป็นหวัดลงคอเมื่อปลายปีก่อน หมอให้ยาพ่นคอกับยาแก้อักเสบรวมค่าตรวจหมดไปพันกว่าบาท คิด ๆ แล้ว วันนี้เลยตัดสินใจยังไม่ไปหาหมอ แวะแค่ร้านขายยาก็คงพอ ไม่มีเงินแล้ว...
ค่าใช้จ่ายวันนี้
ค่าเดินทาง ค่าอาหารค่ายาแก้เจ็บคอ = 355 บาท
เหลือเงินทั้งเนื้อทั้งตัวสองร้อยกว่าบาท...

31 กรกฎาคม 2552

หลัง จากประคับประคองตัวมาตลอดทั้งเดือน ก็มาถึงวันเงินเดือนออกจนได้ (เงินเดือนตัดเข้าบัญชีธนาคารตอนดึกๆ) ผู้จัดการเรียกพนักงานในแผนกมาประชุมและบอกว่าบริษัทมีฐานะทางการเงินไม่ ค่อยดีนักแต่จะไม่เลิกจ้างใคร เพียงแต่คงขึ้นเงินเดือนให้อย่างพวกบริษัทใหญ่ ๆ ไม่ได้ จึงขอให้ทุกคนช่วยกันประหยัดค่าใช้จ่ายของบริษัทด้วย พวกเราประชุมเสร็จก็แยกย้ายกลับโต๊ะทำงานกันเงียบ ๆ
นี่คือวันสิ้นเดือน พรุ่งนี้คือเดือนใหม่...
เดือนใหม่ที่พวกเราต้องดิ้นรนให้รอดกว่าจะถึงปลายเดือนอีกครั้ง
แวะกดเงินตู้เอทีเอ็ม เงินเดือนเข้ามาอีก 13,600 บาท นี่คือเงินที่ฉันต้องใช้ไปจนถึงสิ้นเดือนสิงหาคม แต่เอาเถอะ ฉันต้องอยู่ให้ได้ ฉันจะมากินอยู่ให้ประหยัดลงอีก จะหาอาชีพเสริมนอกเวลางานเพื่อหารายได้จุนเจือและเก็บสะสมไว้เพื่ออนาคต จะต้องเลิกเศร้าโศกและโทษสิ่งรอบข้าง ฉันจะสู้เพื่อให้วันนี้ดีกว่าวันนี้ให้ได้!

1 สิงหาคม 2552

สู้โว้ย !!

ที่มาจาก postjung

รายรับ 13600
รายจ่าย 13368 บาท
คงเหลือ 232 บาท

มนุษย์เงินเดือน
เฮ้อ
แต่เหลือเก็บตั้ง 232 แนะ



สู้ต่อไปจ้า

ปล.มันเป็นวงจรชีวิตจริงๆนะ